De open ruimte wordt langzaam opgevreten terwijl menig Vlaming nog steeds hunkert naar zijn eigen vrijstaande woonst. Een suburbane woondroom die ook de Leuvense rand maakt tot wat hij vandaag is. Deze ruimte verslindende woonvorm komt echter steeds meer onder druk te staan in het licht van het klimaatdebat, het fileprobleem, de infrastructuurkost, ontharding, …
We pleiten er openlijk voor, het inplanten van nieuwe woningen in verkavelingsland te staken maar verketteren tegelijk het bestaande patrimonium niet. Vanuit een zekere pragmatische noodzaak wordt er onderzocht hoe de typische overmaat van de naoorlogse, vrijstaande woning, geclusterd in monofunctionele woonwijken van lage dichtheid, een bron van ruimtelijk kapitaal kan vormen voor een transformatieproces dat de huidige patstelling kan doorbreken door opnieuw relevant en verantwoord te bouwen in de Leuvense rand.
The open space is slowly eaten while many Flemish people still crave their own detached home. A suburban living dream that shapes the Leuven outskirts, as we currently know it. However, this space-consuming form of living is coming under increasing pressure in the light of the climate debate, traffic problems, infrastructure costs, soil permeability, etc.
We openly argue in favor of stopping the construction of new homes in allotment areas, but at the same time do not demonize the existing patrimony. From a pragmatic point of view, it is investigated how the typical excess of the post-war detached house, clustered in low-density monofunctional residential areas, can be a source of spatial capital for a transformation process that can break through the current stalemate by building again relevant and responsible in the outskirts of Leuven.
In deze zoektocht vormt de Diependaalwijk de kern van het experiment. In de eerste fase fungeert ze als testcase om de pathologie van de verkavelingswijk scherp te stellen. Vervolgens werkt ze als laboratorium waar alternatieven getoetst worden die een antwoord proberen bieden op demografische en sociaaleconomische ontwikkelingen waar de verkaveling in haar huidige status quo nauwelijks raad mee weet.
In this search, the Diependaal district forms the core of the experiment. In the first phase, the area serves as a test case to gain a better understanding of the pathology of allotment neighborhoods. She then works as a laboratory where alternatives are tested in order to provide answers to demographic and socio-economic changes that the allotment area, in its current status quo, hardly knows how to handle.
In een eerste ontwerpstap wordt een tussenschaal onderzocht die het individuele perceel overstijgt zonder de versnipperde eigendomsstructuur uit het oog te verliezen.
In an initial design step, an intermediate scale is investigated that transcends the individual plot without losing sight of the fragmented ownership structure.
Nand Baeten
Reacties
Een reactie posten